«Հրապարակը» գրում է, որ մինչև տարեվերջ Երևանում կանցկացվի Արցախի և Հայաստանի անվտանգության խորհուրդների համատեղ նիստ։

Հայտ­նի խոսք կա. «Փե­սու տա­նը տե­ղյակ չեն, հար­սի տա­նը հար­սա­նիք է»։ Սա հա­յաս­տա­նյան քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կին շատ բնո­րոշ է, երբ խոս­քը ար­ցա­խյան հա­կա­մար­տու­թյան մա­սին է։ Ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյու­նը հիմ­նախ­նդ­րի շուրջ զար­գա­ցում­նե­րը խիստ վտան­գա­վոր է հա­մա­րում, կար­ծում է, որ ար­դեն կար­միր գծեր են խախտ­վել, բա­նակ­ցու­թյուն­ներն ամ­բող­ջո­վին տա­պալ­վել են, իսկ իշ­խա­նու­թյու­նը դա­վին ան­տե­ղյակ, ցա­վին ան­տար­բեր, հան­գիստ նա­յում է, թե ինչ են ու­զում ա­նել աշ­խար­հի մե­ծե­րը մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նում։ Այս հան­գս­տու­թյու­նը, բնա­կա­նա­բար, մտա­հո­գիչ է։ Ա­ռա­վել ևս, որ եր­բեմն այն­պի­սի հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ են հն­չում իշ­խա­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի կող­մից, որ ա­վե­լի լավ է ո­չինչ չա­սեն։ Ադր­բե­ջա­նա­գետ ԱՆ­ԺԵ­ԼԱ Է­ԼԻ­ԲԵ­ԿՈ­ՎԱ­ՅԻ հետ զրու­ցել ենք վե­րո­հի­շյալ հար­ցե­րի շուրջ։

2018 թվականի ապրիլին Հայաստանի Հանրապետությունում տեղի ունեցած իշխանափոխությունից հետո ՀՀ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Նիկոլ Փաշինյանը, ԼՂ հիմնախնդրի լուծման մասին արտահայտվելիս, հաճախ տալիս է իրարամերժ և անընդունելի գնահատականներ. այն է՝ «Արցախը պետք է մասնակցություն ունենա Ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման բանակցություններին», «Արցախը Հայաստան է, և վերջ, միացում», «Արցախյան հակամարտության լուծումը պետք է ընդունելի լինի նաև Ադրբեջանի ժողովրդի համար»:

Ցավոք դեռ նկատելի չէ ՀՀ իշխանությունների միջամտությունն Արցախի քաղաքական գործընթացներին, ինչն, առաջին հայացքից, նորմալ է, Արցախի՝ որպես դե յուրե առանձին պետություն:

Նա­խընտ­րա­կան Ար­ցա­խում քա­ղա­քա­կան զար­գա­ցում­ներն օր օ­րի ակ­տիվ ըն­թացք են ստա­նում։ Հս­տակ ուր­վագծ­վում է, թե ով­քեր են ցան­կա­նում դառ­նալ Ար­ցա­խի ա­պա­գա նա­խա­գահ։ Քա­ղա­քա­կան տար­բեր ու­ժեր այս ըն­թաց­քում վե­րա­կազ­մա­վոր­ման բուռն գոր­ծըն­թաց­նե­րի մեջ են, Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյունն էլ ա­մեն կերպ փոր­ձում է ներգ­րավ­ված լի­նել դրան­ցում և իր սե­փա­կան թեկ­նա­ծուն ու­նե­նալ։ Նա­խընտ­րա­կան ի­րա­վի­ճա­կի և ար­ցա­խյան հիմ­նախ­նդ­րի վեր­ջին զար­գա­ցում­նե­րի շուրջ զրու­ցե­ցինք Ար­ցա­խի պահ­պա­նո­ղա­կան կու­սակ­ցու­թյան նա­խա­գահ ԴԱ­ՎԻԹ ԲԱ­ԲԱ­ՅԱ­ՆԻ հետ։

Արցախի Հանրապետության նախագահ Բակո Սահակյանը շնորհավորական ուղերձ է հղել ԼՂՀ պետական անկախության հանրաքվեի և Սահմանադրության օրվա առթիվ. ․

Սիրելի′ հայրենակիցներ, «Հանուն Արցախի» համազգային շարժմանը միացած կազմակերպությունների, անձանց և անձամբ իմ անունից ի սրտե շնորհավորում եմ ձեզ՝ ԱՀ պետական անկախության մասին հանրաքվեի և Սահմանադրության օրվա առթիվ:

Հայ ժո­ղո­վուր­դը Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի, այս­պես կոչ­ված, «ժո­ղովր­դա­կան կա­ռա­վա­րու­թյան» ադր­բե­ջա­նա­մե­տու­թյան հա­մո­զիչ ու բա­ցա­հայտ ա­պա­ցույց ստա­ցավ։ Ընդ ո­րում, Հա­յաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թյունն իր հա­կաազ­գա­յին գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի մեջ ներգ­րա­վեց նաև Ար­ցա­խի ղե­կա­վա­րու­թյա­նը։ Մեր­կա­պա­րա­նոց չլի­նե­լու հա­մար ներ­կա­յաց­նենք Ար­ցա­խի ԱԳՆ-ի վեր­ջին պաշ­տո­նա­կան հայ­տա­րա­րու­թյու­նը։

Հա­յաս­տա­նի և Ադր­բե­ջա­նի արտ­գործ­նա­խա­րար­նե­րը հան­դի­պել են Բրա­տիս­լա­վա­յում։ Սլո­վա­կիա­յի մայ­րա­քա­ղա­քում անց­կաց­վող ար­տա­քին գոր­ծե­րի նա­խա­րար­նե­րի խոր­հր­դի նիս­տի շր­ջա­նակ­նե­րում նա­խա­տես­ված են խոր­հր­դակ­ցու­թյուն­ներ ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ ե­րեք եր­կր­նե­րի միջև:

Այսօր դեռ շատ անորոշ է՝ ինչպե՞ս կփոխվի հին երկբևեռ աշխարհակարգը, որ գոյություն ուներ սառը պատերազմի ավարտից հետո, և ո՞վ կվերահսկի նորը: